Schipper worden?? Instructieweekend 1, 2008

Het zeilgevoel is weer helemaal boven gekomen afgelopen weekend. Na een lange winter zonder bootje varen was het weer eens tijd om het water op te gaan. Het eerste instructieweekend van Ichthus Zeilkampen was weer georganiseerd met als doel schippers op te leiden voor de komende zomer. De familie Antuma was met drie deelnemers de best vertegenwoordigde familie op het weekend. We zaten wel allemaal op een andere boot!

Het weekend begon vrijdagmiddag al met de mogelijkheid om nog even warm te draaien en nog even wat van de wind en de zon te genieten in de boot. Ik ben vanuit Nieuwegein meegereden met een collega uit het ziekenhuis die ook mee was als deelnemer. We waren er rond 5 uur, dus gezeild heb ik niet echt meer. Gezelig was het al wel uiteraard! Na een maaltijd van soep en broodjes waren er 's avonds nog een aantal workshop rondes, die erg nuttig waren om de bestaande kennis weer up-to-date te maken. Alles over de regeltjes op het water zit nu weer vers in het geheugen. De avond werd afgesloten met de borrels en de spelletjes. Voor een aantal mensen was de (werk)dag lang genoeg geweest, zij zochten dan ook snel hun bed op!

Zaterdag kon er gevaren worden. Het was nog wel wat frisjes, en mede in combinatie met mijn snotneus heb ik me maar goed ingepakt. We zijn het water opgegaan met gereefde zeilen omdat het toch best hard waaide. Gelukkig was mijn zeilkleding nog goed waterdicht, zodat het buiswater niet al mijn kleding nat maakte. Tijdens het zeilen zelf hebben we veel dingen herhaald van de afgelopen instructieweekenden. Zo is de aanleg op en hogerwal geoefend en ook het afvaren daarvan. Verder hebben we zeer vaak de 'man-over-boord'-manouvre geoefend. Het is maar goed dat 'de man' -een stootwil aan een meerpen- niet verdrinken wilde, want soms duurde het binnenhalen wel iets te lang... Maar goed van fouten moet je leren en de keer erop lukte het wel.

Zondag was er een dienst georganiseerd in het kerkje van Sandfirden. In dit kerkje komen we wel vaker, en het was mooi dat we er nu weer terecht konden. Een combinatie van zingen, lezen, bidden en een goede spreker maar het tot een mooie samenkomst. Na de koffie en de cake was het weer tijd om te zeilen. Bij een aardige zon en een NO wind, kracht 4 was het prachtig zeilen op de Vlakke Brekken voor de steiger van Boer Ykema. Een aantal dingen hebben we nog kunnen herhalen. Bij de evaluatie bleek ik -met nog wat oefening- voldoende in mijn mars te hebben dat ik komende zomer als schipper mee kan gaan op kamp. Na een warme maaltijd en het onvermijdelijke corvee konden we het weekend afsluiten met een zeer positief gevoel!