dinsdag 14 april 2009

Oma tachtig jaren oud!

Haar tachtigste verjaardag is afgelopen zaterdag gevierd! En hoe! ’s Ochtends om acht uur stonden de kinderen op de stoep met een ontbijt voor moeders. De vlag werd uit gehangen en de mand met lekkers werd op tafel gezet. De zeven borden die op tafel stonden werden met lekkers gevuld. Ook de koffie werd met zijn allen genuttigd in de achtertuin. In de krant stond een felicitatie te lezen van de kleinkinderen!
Rond twee uur werd de ‘koude kant’ verwacht samen met de kleinkinderen. In de tuin van restaurant ‘Balk’ in Zuidhorn werden foto’s gemaakt. Ook de familie uit Denemarken was aanwezig, daarom was het een uitgelezen mogelijkheid om met elkaar op de foto te gaan. Alle mooie plekjes waren goed voor foto’s. Geregeld flitsten er meerdere camera’s en was het maar moeilijk om naar de goede te kijken… Oom Wieger had soms moeite om alle aandacht er bij te houden! Na een half uurtje flitsen waren er voldoende mooie plaatjes gemaakt. We konden naar binnen om daar aan de koffie te gaan. Verder waren er lekker gebakjes geregeld, die gingen er wel in! Ook een aantal andere familieleden en vrienden waren aanwezig om het verjaardagsfeest mee te vieren. Er was voldoende tijd om bij te praten met mensen die ik een tijd niet gezien had. Ook de kinderen vermaakten zich prima met de sjoelbak en andere spelletjes, zowel binnen als buiten.
Iedereen genoot zichtbaar, en vooral de jarige had het naar de zin. De tijd ging dan ook snel voorbij, rond half 6 stond het buffet klaar. Oma werd verwelkomt in de eetzaal met een tweetal liederen van de hand van Ineke. Onder begeleiding van de Antuma-band werden de liederen aangeheven. Daarna werd oma uitgenodigd om het buffet te bewonderen en de eerste happen te nemen. De rest volgde natuurlijk. Eerst was een koud gedeelte, welke later gevolgd werd door een warm gedeelte. De variatie van vlees en vis was heerlijk. Ook de patatten werden door de kinderen snel naar binnen geschoven. Liesbeth en ik zaten bij oom Rinze en tante Willy aan tafel. Liesbeth heeft de meeste familieleden al wel eens ontmoet, maar deze nog niet eerder. Daarom was dit de uitgelezen mogelijkheid om bij te praten. De uitnodiging om eens naar Denemarken te komen werd nog maar eens gemaakt. Tussen het hoofd- en nagerecht werden nog een aantal bekende nummers aangeheven onder begeleiding van het eerder genoemde gezelschap. Het nagerecht mocht er natuurlijk ook zijn. Na het ijs en de koffie werd het tijd om afscheid te nemen. Liesbeth en ik zijn nog even bij opa en oma Spakman langs geweest, moest ook nog altijd een keer.. Iedereen heeft geweten dat er iemand jarig was! 80 jaren maak je ook niet al te vaak mee!

Geen opmerkingen: