Eindelijk was het zover! Afgelopen maandag kreeg Liesbeth de sleutel van haar nieuwe appatement! Om 12.00 uur zaten we bij de notaris voor de handtekening. Om het feit te vieren hebben we in de stad nog wat lekkers gegeten. De fles champagne hebben we nog maar even dichtgelaten... Daarna snel op weg naar het huis om er rondje er doorheen te lopen en te bedenken dat het nu (misschien een heel klein beetje voor mij, maar vooral van Liesbeth) ons ding is! Om gelijk maar te beginnen hebben we een deel van de vloerbedekking eruit getrokken. Dit ging niet allemaal even gemakkelijk los, en dat was een eerste teken dat er nog veel moest gebeuren! Omdat ik van zondag tot woensdag 's avonds nog moest werken ben ik vlak daarna weg gegaan.
Dinsdag was genoteerd als de verhuisdag. U denkt natuurlijk, nu al verhuizen? Ja een deel van Liesbeths spullen moesten al weg omdat één van haar kamers leeg moest. Liesbeths ouders waren inmiddels al gearriveerd toen ik binnen kwam. Ik zal wel laat geweest zijn... Na een bak koffie zijn we aan de slag gegaan. Met een eerste doos onder de arm hebben we hen het huis laten zien. Daarna snel terug. Toen hebben we eerst alle dozen en spullen van boven naar de hal beneden gesleept. Na een korte pauze hebben we toen alles van het ene portiek naar het andere portiek gesleept, om vervolgens alles weer naar boven te tillen. Het was een hele inspanning, maar rond half één stond alles al weer boven! In de 'studeerkamer' hebben we alles neergezet, deze kamer pakken we als laatste aan. Ook de bank is verhuisd. Via het balkon en de slaapkamer is ie in het nieuwe huis terecht gekomen. Dit omdat de kamerdeur te smal was. Hierna was het tijd voor een lunchpauze!

Na de middag zijn we opnieuw naar het nieuwe huis gegaan. Hier is heit Sijtsma verder gegaan met het verwijderen van de vloerbedekking in de woonkamer. Liesbeth en mem Sijtsma hebben in de slaapkamer geverfd.

Woensdag stond omcirkeld in de agenda als de sloopdag. In de woonkamer was door de vorige eigenaar een gipswand geplaatst. Leuk natuurlijk als je daardoor een extra kamer kan maken. Mooi was ie in ieder geval niet, en het zonlicht kwam daardoor ook niet echt voor in de woonkamer.. Mijn vader was dinsdagavond ook gekomen en hij heeft bij mij gelogeerd. Samen zijn we op tijd de auto ingestapt. Tegen kwart voor 9 waren we weer in Utrecht. Mijn vader had een grote slijpschijf meegenomen daarmee had hij eerst een snee in de muur gezet. Een deel van de muur was origineel ook zo gebouwd, en dat wilden we graag laten staan. Het gaf wel veel stof, maar het resulteerde in ene mooi gat. Zodoende waren de gipsblokken er gemakkelijk stuk voor stuk uit te tillen.




Het geheel werd afgevoerd en in de kar beneden gelegd. De stort is inmiddels een aantal kilo aan gipsstenen rijker. Rond de lunchpauze was de muur verdwenen en kon het afwerken beginnen. Het plafond moet nog, maar dat wordt hopelijk komende week afgewerkt.
Ook lagen er nog een aantal hardnekkige vloertegels aan de vloer vastgeplakt. Mijn vader had geadviseerd om een Kangoo te huren. Dat is een automatisch plamuurmes die met wat mankracht alle tegeltjes er zo uittrilt. Het scheelde stukken. Met de hand zouden we nog 18 uur bezig geweest zijn, nu was het er in een dik uur uit getrilt!

Donderdag was een rustdag.. Die moet je zo nu en dan ook hebben. Vrijdagavond hebben we nog wat schoongemaakt. Er lag nog altijd een flinke stoflaag op de vloer... Met de nieuwe stofzuiger heb ik flink gezogen.
Vandaag zijn een aantal vrienden van mij langs geweest om te komen schilderen. Ook Aleida was er en met elkaar hebben we de keuken gedeeltelijk geschilderd, is de slaapkamer voorzien van een blauwe muur en hebben Erik en ik bij Ikea de laminaatvoorraad was geplunderd. Dat ligt inmiddels in de schuur te wachten op de tijd dat het leggen aan de buurt is. Tegen een uur of 3 was konden we alleen nog een kast in de grondverf zetten. De woonkamer kon nog niet echt gedaaan worden omdat het plafond eerst afgewerkt moet worden en dat moet gesausd worden. Dat komt hopelijk volgend weekend.
U hoort het, we zijn druk bezig geweest, ik heb niet veel anders gedaan dan 6 dagen werken in het ziekenhuis en de rest van de tijd aan het klussen. Gelukkig wordt het mooi!
5 opmerkingen:
Dat is het minste, breken en klussen. Daar komt genieten.
Mijn vader had voor een kango gekozen, maar Liesbeth kwam thuis met een vloerbedekking-stripper.
Ere wie de ere toekomt!
Liesbeth kwam thuis met een tapijtstripper, omdat heit Sijtsma daar het meeste vertrouwen in had. Hij kreeg er spontaan zin in! Ere wie ere toekomt... ;)
Liesbeth, gefeliciteerd met je eigen woning! Succes met klussen en veel plezier straks met het resultaat. (Arno natuurlijk ook)
Harriët
Hoe het ook heet, het heeft wel gewerkt! Inmiddels is de hal ook voor de eerste keer geverfd. We zijn weer een stapje verder!
Een reactie posten