Nou die golven vielen voor sommige mensen nog wel mee, maar er waren er ook veel die er niet tegen konden... Ik heb nog wel een blaadje kunnen lezen, voor Liesbeth was het hopen dat de boot zo snel mogelijk op Paros was. Toch waren er ook mensen die hun maaginhoud niet binnen konden houden...
Na 45 minuutjes waren kwamen we op Paros aan, waar de eigenaar van het hotel al op ons stond te wachten. Het hotel lag aan de andere kant van Parikia, de havenstad, en was een kleine tien minuten rijden. We hadden een relaxte kamer op de begane grond. Na een lunch hebben we weer een scooter gehuurd. Hoewel de snelheidsmeter en de kilometerteller niet werkten, reed hij prima. We zijn naar Naoussa aan de noord-oostkant van het eiland gereden. Dit is de vissers- en uitgaansplek van Paros. 
Hier hebben we lekker gezwommen, waarna we nog een rondje door het dorp hebben gemaakt. Het was heerlijk ontspannen. Tegen zeven uur zijn we terug gereden naar Parikia. Later die avond hebben we gegeten in de open lucht in een oude gevangenis.
Deze was lekker verstopt in de smalle straatjes. Het eten was hier heerlijk, misschien wel het lekkerste van de hele vakantie.
De volgende dag was het zaterdag en zijn we op de scooter gestapt naar het midden van het eiland. Hier lag een klein dorpje wat volledig in ruste was. Via een glooiende weg van ongeveer 10 kilometer zijn we er heen gereden. Op het terras voor de kerk, waar enkele locals zaten, hebben we een frappe gedronken. 
Deze ijskoffie smaakte hier heerlijk en was met zorg bereid. Liesbeth heeft ook gereden en samen zijn we weer terug gegaan naar Parikia. Tegen enen lagen we weer op het strand om te genieten van de zon/schaduw. De hele middag zagen we al zeilbootjes varen op het water, en dat leek ons ook wel leuk. We zijn gaan kijken bij de verhuurder, maar dit bleek om een zeilschool te gaan. We konden wel het water op met een Topaz, een zwaardbootje, maar dat moest dan wel met begeleiding. We hebben het wel gedaan en zijn met zijn tweeen in een bootje gestapt. Achter ons voor een instructeur met een motorbootje... Deze had na 10 minuten wel door dat we het wel konden. Hij nam steeds meer afstand en ging bellen en andere dingen doen. Het was heerlijk om nog even op het water te zitten. Bij terugkomst hebben we nog even gesproken met de eigenaar en die was wel eens in Medemblik geweest met zijn zeilteam. We hebben het nog even over het Nederlandse zeilen gehad. 's Avonds zijn we nog een keer op de scooter gestapt om in Naoussa te eten. Aan het water hebben we gegeten. Het was er gezellig druk met jongeren en ook oudere stelletjes. Er waren veel feestjes, iets wat je veel ziet op zaterdag.
Onze laatste hele dag hebben we gezeild, iets waar we de hele vakantie al naar uitgekeken hebben. We waren al vroeg op pad en na 50 minuten rijden waren we in Piso Livadi, aan de andere kant van Paros. De bestemming wat we afgesproken hadden ging niet door, maar de schipper ging om 10.30 wel met een andere groep naar Naxos waren, uiteraard konden we mee, voor nop. We hebben een heerlijk stuk gezeild, het waaide niet al te hard. Voor de kust van Naxos hebben we geankerd en konden we naar een klein eilandje zwemmen en snorkelen. Op het eilandje stond nog een kerkje! 


Daarna hebben we bij een volgend strandje gegeten en gezwommen waarna we tegen vieren weer terug voeren naar Paros. Het was echt geweldig om te zeilen, het was een boot van ongeveer 13 meter en wij hebben allebei nog aan het roer gestaan! Het was een heerlijke ervaring! We zijn terug gereden op ons scooter, en na een douche hebben we gegeten op een terras aan het water bij lantaarnlicht. Om de laatste avond op een eiland te vieren hebben we nog een drankje gedaan op een ander terras.
Nadat we alles ingepakt hadden en nog even een koffie gedronken hadden zijn we weer op reis gegaan. Van te voren hadden we gereserveerd voor een overtocht naar Pireaus bij Athene. Dit was ook wel nodig omdat de boot volledig vol geboekt was. In de haven konden we in het wachthokje wachten op de rode boot die moest komen. Gelukkig was die er snel en kon iedereen aan boord gaan.
Bij controle van de tickets bleek dat we niet naast elkaar zaten, maar wel bij elkaar in de buurt. Daarom hebben we met iemand kunnen ruilen zodat we alsnog naast elkaar zaten. Op naar Athene!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten